هواپیما رباعی!!!!

از این ‌همه تأخیر تو زار و پکرم

در صحن فرودگاه تو دربه‌درم

بدبخت شدم، درآمد از تو پدرم

برگیر «هما»‌! سایه خود را ز سرم

*

این بنده ز تاخیر تو علاف شده

یا صاف بگویم:دهنش صاف شده!

با برج مراقبت بگویید اکنون

روح از بدن آمادۀ «تیک آف» شده!

*

گفتم:پس از این نخود،نخود، طیّاره!

هرکس برود خانۀ خود، طیّاره!

زین بعد نه من، نه تو، که دیگر نرخت

طیّار تر از خود تو شد، طیّاره!

*

دزدید تو را و باعث بلوا شد

ناگه نقصی در موتورت پیدا شد

یک تیر به مغز خویش زد وقت سقوط

نادم ز ربودنِ هواپیما شد!

*

ای فکر سقوط تو همیشه جان‌کاه

ای جعبه ی تو چو بخت این بنده سیاه

ترسم روزی از خلبانت شنوم:

لطفاً همگی آیة «انّا لله...»!

*

وقتی که به صد ادا به پرواز آیی

با ناز همی روی و با ناز آیی

از بخت خوش است از زمین برخیزی

از لطف خداست بر زمین بازآیی!

*

ای تخم دوزرده ی هواپیمایی

ای بال‌زنان بهر درآمد‌زایی

از عمر مسافران خود می‌کاهی

بر نرخ بلیت خویش می‌افزایی!

*

آید خللی ز برف‌ یا بارانت

یا  نقص‌ ز ناشی‌گری یارانت

ای کاش که نقص فنّی‌ات رفع شود

مانند دماغ میهماندارانت!

*

شرمنده شدم حسابی از لطف شما

احسنت به  لطف بی حساب  تو  ، هما!

 گفتم به «ارومیّه» بَری ما را لیک*،

با نرخ بلیت خویش، بردی  به کُما!

---------------------------

*:شاعر اهل ارومیه است!