من خرم که با تو توی این خونه موندم

مجری: این چیه میخوای بفروشی؟
فامیل دور: اون درِ ماسته
مجری: درِ ماسته!؟
فامیل دور: بَرَ، چشتونو گرفته؟
مجری: کی درِ ماست میخره آخه؟
فامیل دور: اونایی که با عجره ناهار میخورن بعد در ماستشونو بر میدارن میندازن سطر آشغار، اونا برای اینکه اگه نصف ماستشون زیاد مونده باشه کپک نزنه، این دَرو میخرن میزارن روش که از آفت جوروگیری بشه.
مجری: حالا این چند هست؟
فامیل دور: خریداری شما؟ میخوای؟
مجری: مثلاً
فامیل دور: باید زنگ بزنم بپرسم
مجری: به کی زنگ بزنی!؟
فامیل دور: زنگ بزنم ببینم اَران چند شده، تو همین ثانیه، چون ثانیه به ثانیه داره میره بارا.
مجری: در ماسته این!
فامیل دور: آقا من اینو به شما بفروشم خودم نمیتونم بخرم . . .:))))
*********
آقای مجری : اصلا میدونی دوربین چیه؟
فامیل دور : آقای مجری هه ه ه ه ه چه حرفایی میزنید !
نخوردیم نون گندم ولی دیدیم دسته مردم . . .
یکی از اجداد ما که توی شهر دور زندگی میکرد از دور رفت بیرون خیلی هم دور شد برای این که دور رو بببینه این دستگاه رو ساخت . . .:D

********
فامیل دور : آقای مجری من با زوری که در این خر میبینم افق های روشنی در برابر خودم میبینم .
جیگر :
من خر نیستتتم !
من خر نیستتتتتم
من خر نیستتتتتتتتتتم
فامیل دور :
ببخشید جسارت کردم ، شما عقابی ، پروانه ای ،
من خرم که با تو توی این خونه موندم . .:D